اگر لازم است قضاوت کنی ، درباره چیزی قضاوت کن که در مسئولیت تو است. وقتی که خارج از مسئولیت خود قضاوت میکنی اگر درست بگویی، کار تو دخالت و زیاده روی است و اگر اشتباه کنی، بار نتایج این نظر اشتباه هم به آن اضافته میشود.
قضاوت کردنبر رفتار و گفتار دیگران از زشتترین و آزاردهندهترین ناهنجاریهای رفتاری ما است
را با اینکه همه ما میدانیم قضاوت کردنبر رفتار و گفتار دیگران از زشتترین و آزاردهندهترین ناهنجاریهای رفتاری ما است؛ اما بیشتر اوقات آگاهانه یا ناآگاهانه مرتکب آن میشویم؟ درحالی که اگر هر یک از ما به درستی خود را بشناسد و تاثیر قضاوتهای نادرست خود را بر زندگی افراد ببیند و این نکته را درک کند که گاهی قضاوتهای نادرست میتواند مسیر زندگی دیگران را تغییر دهد، به طور قطع در قضاوت عجله نکرده و بسیاری از اوقات ترجیح میدهد از قضاوت بپرهیزد و انجام این موضوع مهم را به افراد دارای صلاحیت بسپارد.
قضاوت به معنای داوری بین دو نفر، یا به معنای انتخاب بین دو موضوع یا انتخاب یک راه حل از بین راهحلهای متفاوت برای یک مشکل بین فردی یا اجتماعی است و به طور معمول قضاوت از فرهنگ و آگاهی فرد نسبت به موضوع مورد بحث، تفکرات، اندیشهها و اعتقادات وی نشأت میگیرد .
گاهی قضاوتهای نادرست میتواند مسیر زندگی دیگران را تغییر دهد
بیشتر قضاوتهای دیگران از یکی از سه علت زیر ریشه میگیرد:
۱. آن رفتار و خصوصیت تان برای خودتان هم قابل تحمل نیست.
بعنوان مثال، ممکن است خجالتی باشید و با فردی بسیار اجتماعی برخورد کنید. قضاوت شما چیزی شبیه به این خواهد بود: چقدر خودنما، خیلی پرسروصدا و آزاردهنده است. چون خودتان نمیتوانید آنطور رفتار کنید، به کسی که اینطور هست کینه میورزید.
این نوع قضاوت مشخص میکند که شما به طور کامل خودتان را بروز نمیدهید و درنتیجه از کسانیکه اینکار را میکنند نفرت دارید، حتی اگر اینکار غیرعمدی باشد.آگاه شدن از واقعیت این واکنش و تلاش برای ابراز احساساتتان باعث میشود بسیار بهتر خود را بروز دهید.
۲. شما همان رفتار را نشان میدهید و از آن آگاهی ندارید، به همین علت وقتی آن را در کسی میبینید دوست ندارید.
همه ما با این وضعیت روبه رو شده ایم. یک نفر درمورد یکی از دوستان یا آشنایان شکایت میکند و شما با خودتان فکر میکنید، «خنده دار است، اون خودش همین رفتاری که فکر میکنه اشتباهه رو انجام میده!».
نگاهی صادقانه به خودتان بیندازید شاید خیلی از خصوصیاتی که در دیگران دوست ندارید، در خودتان باشد. اگر اینطور بود ممکن است باعث تعجبتان شود و به این ترتیب خود را بهتر پذیرفته و احساس درک و دلسوزی بیشتری نسبت به دیگران پیدا خواهید کرد.
۳. فردی حسود هستید و به همین دلیل به داشتههای دیگران حسد میورزید و آنها را قضاوت میکنید.
کسیکه در زمینهای به موفقیت رسیده باشد ممکن است شما را یاد عدم موفقیت خودتان در آن زمینه بیندازد. به موفقیت بالاتر او حسادت کرده و بعد سعی میکنید اشکالی در او پیدا کنید تا حس کمبود خودتان را جبران کنید.
هیچ کدام از این دلایل سبب نمیگردد قضاوت کردنحس مناسبی برای انسان ایجاد نماید زیرا اساساً قضاوت کردن دارای بار منفی است. و تنها راه رسیدن به آرامش عشق ورزیدن به دیگران و قبول کردن آنهاست همان طور که هستند و بهترین نقطه شروع از خویشتن است یعنی انسان به خود عشق بورزد و به خود احترام گذارد.
ما از درون انسانها و نیت آنها آگاه نیستیم. تنها خداوند حکیم است که میداند در دل هر انسانی چه میگذرد و هم اوست که بر اساس آنچه میداند قضاوت میکند و جزای عمل انسان را میدهد. پس بدانیم و آگاه باشیم که قضاوت در مورد خوب و بد دیگران و نیت اعمالشان در حوزه صلاحیت ما نیست لذا ما انسانها به جای خداوند متعال حق نداریم در مورد خوبی و یا بدی کسی نظر داده و "نباید قضاوت کنیم!"
منبع :
https://www.beytoote.com/